کد مطلب:124454 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143

نام های شیعیان در دیوانی نزد امامان
[63]-299- صفار قمی با سند خود از حذیفه نقل كرده است:

[امام] حسن علیه السلام، معاویه را ترك كرد و به مدینه برگشت. من در راه بازگشت، همراه او بودم. پیش روی آن حضرت، بار شتری بود كه از او جدا نمی شد. روزی عرض كردم:ای ابامحمد! فدایت شوم، این بار، پیوسته همراه شماست! فرمود:حذیفه! آیا می دانی چیست؟

عرض كردم:نه. فرمود:این، آن دیوان است. عرض كردم:دیوان چه چیز؟ فرمود:دیوانی كه در آن، نام های شیعیان ماست. عرض كردم:فدایت شوم، نام مرا نشان ده. فرمود:فردا، سپیده دم بیا. و من همراه برادرزاده ی خود - كه خواندن می دانست - بامدادان نزد او آمدیم. فرمود:چه می خواهی؟ عرض كردم:همان كه وعده فرمودی. فرمود:این جوان كیست؟ عرض كردم:برادرزاده ام، كه خواندن می داند و من نمی دانم. فرمود:بنشین. و نشستم. فرمود:آن دیوان میانی را بیاورید. آوردند، پس این جوان نگریست و دید نام ها آشكار است. در همان حال كه می خواند، گفت:هان! عموجان!، این نام من است. من گفتم:مادرت به عزایت بنشیند! ببین نام من كجاست؟ و ورق زد [و گشت] و گفت:هان! این است، این نام شماست. و هر دو شادمان شدیم، و آن جوان، در ركاب حسین بن علی علیه السلام [در كربلا] به شهادت رسید. [1] .



[ صفحه 254]




[1] بصائر الدرجات:192، ح 6.